Ostry i ekstremalny koktajl! - Tak ideę ENcountera opisuje jej autor Iwan Maślukow i nie mija się z rzeczywistością ani o jotę. Formuła gry powstała w 2004 roku w Mińsku, a inspiracją miał być film Gra z Michaelem Douglasem - główny bohater dostaje w prezencie zaproszenie do gry, w której stawką jest jego życie a reguły są nieznane. Maślukow wprowadził jedną różnicę - uczestnicy wiedzą, że to gra. Wiedzą, lecz ta wiedza nie zwiększa ich szans, ani nie daje nic ponad samą świadomość. Jeśli chcecie zapoznać się z Historią ENcountera i macię minimum tolerancji dla tłumaczy, warto przeczytać jej pełniejsżą, oficjalną wersję.
Start gry, to zwykle wieczór jednego z weekendowych dni - po prostu kolejny trzeba będzie poświęcić na odpoczynek. W najpełniejszej wersji Starcie wymaga samochodu i ekipy (zwyczajowo 3-5 osób), która przygotowana na wszystko co może się wydarzyć zdecyduje się wyjechać w teren. Cennym uzupełnieniem może być Sztab, mający bezpieczniejszą, acz równie ważną rolę. Podczas gdy samochodowy Desant będzie zmagał się z nocnym miastem, Sztab może siedzieć na drugim tego miasta końcu, a tak na prawdę też w dowolnym miejscu na świecie z dostępem do netu. Od startu gry gracze rywalizować będą nie tylko z zadaniami kolejnych poziomów będącymi podstawą systemu, ale i z innymi drużynami, których może być i kilkadziesiąt. Liczy się czas, lecz drużyny ścigają się ze sobą ENcounter nie jest po prostu wyścigiem.
Pierwsze zadanie wyskakuje na ekranach komputerów w sztabie i na smartfonach każdego gracza w tym samym momencie. Od tej pory liczy się szybkość kojarzenia faktów, umiejętność googlania, szperania po przepastnych archiwach internetu by znajdując czasem bardzo misterne powiązania pomiędzy faktami rozszyfrować to co pod przykrywką fabuły autorzy scenariusza chcieli przekazać. Zwyczajowo jest to adres miejsca w które Desant jak najszybciej musi się udać. Nie w każde miejsce da się dojechać, czasem ostatnie metry pokonuje się biegiem by na miejscu odnaleźć opuszczony budynek, dopiero tu zaczyna się trudna część. Kod, który pozwoli przejść poziom może być wielkim bilbordem świecącym jasno nad budynkiem, ale też zależnie od fantazji autorów może byc niewielką wlepką skrytą pod zardzewiałą pokrywą starego kosza na śmieci, fotokodem wymagającym zręcznego zeskanowania aparatem, inskrypcją wypisaną markerem wewnątrz framugi rozpadającego się okna. Odczytanie kodu może wymagać wdrapania się na mur, brodzenia w wodzie, zestrzelenia balonu, przeczołgania się pod betonowym stropem zawalonego garażu. Nawet po jego odnalezieniu może się okazać, że to nie koniec zadania, bo kilka jego fragmentów wymaga rozszyfrowania, wykonania obliczeń, ułożenia słow we właściwej kolejności... Nie ma co strzelać, bo limit prób może być ograniczony, lub wręcz za błędne próby możemy dostać karę czasową.
Sztuka by do właściwego rozwiązania dojść przed innymi ekipami nie zdradzając im przy okazaji ani sposobu dojścia, ani miejsc ukrycia elementów kodu.
Gdy uda się ukończyć poziom jesteśmy o kawałek dalej, lecz zabawa zaczyna się od początku - zagadka, wysiłek intelektualny, wymagający wiedzy z historii, geografii, filmu, muzyki, sztuki, czegokolwiek. Najszybsze dotarcie na miejsce i przeszukiwanie zupełnie innej lokacji, równie ciemnej i niegościnnej. Tak przez 8-13 poziomów...
Jeśli na jakimkolwiek etapie drużyna nie radzi sobie z zadaniem, może korzystać z podpowiedzi, a silnik gry sam rejestruję godzinę przekazania każdego poziomu i an tej podstawie wysyła do zespołu podpowiedzi, z których każda coraz mocniej naprowadza na rozwiązanie. Fakt, że musicie korzystać z podpowiedzi oznacza jednak, że gdy inni mkną na właściwą lokację, Wy czekacie nadal tracąc cenne minuty...
Starcie jest podstawową i jednocześnie najbardziej rozbudowaną formą ENcountera, zawiera dodatkowo bonusowe zagadki, które pozwalają zyskać kilka minut, lub w zamian za błędy je stracić. Czasem potrzeba jednak też lżejszych wyzwań, ENcounter oferuje wiec grę typu Punkty - pozbawioną przeszukiwania rozbudowanych lokacji i ograniczających się do zagadki i dotarcia na miejsce gdzie kod znajdujemy niemal na dłoni. Brainstorming jest zaś czysto wirtualnym zmaganiem gdzie indywidualnie, lub zespołowo gracze mierzą się z kilkudziesięcioma zagadkami rozpoznając obrazki, muzykę, postacie z kreskówek, rozwiązując rebusy czy wykonują wirtualny spacer po muzeum szukając wskazówek na każdym kolejnym obiekcie. Możliwości wykorzystania silnika są ograniczone jedynie pomysłowością autorów scenariusza.
Niezależnie od wybranego wariantu Encounter jest bezlitosną konkurencją dla siedzenia przed kompem przy nawet najlepszej grze, czy sieciowym MMO. Klasyczne RPG bije na głowę poziomem adrenaliny wyzwalanej podczas rozgrywki, tu nie tylko musisz sytuację sobie wyobrazić, ale stanąć z wyzwaniem oko w oko mając dookoła realny świat. To ekstremalna gra miejska, w której wszystko co się dzieje, dzieje się naprawdę.
Tych zo zamiast czytać wolą oglądać, a dotego tolerancja na obce jezyki trwa u nich nadal, zapraszamy do obejrzenia prezentacji ENcountera w formie filmowej :)
Światowa sieć EN stale się powiększa docierając aktualnie do ponad 20 krajów. Najbardziej popularna jest naturalnie u źródła czyli w Mińsku, na Białorusi i we wszystkich rosyjskojęzycznych krajach. Dociera jednak znacznie dalej przekraczając oceany i zyskując sympatyków na kolejnych kontynentach. W Polsce historia tego rodzaju gier rozpoczęła się w 2008 roku za sprawą warszawskiej domeny początkowo dzięki miłośnikom tego sportu zza wschodniej granicy. Pierwsze gry z naturalnych względów odbywały się całkowicie w języku rosyjskim lecz już 23 maja 2008 odbyła się pierwsza polska edycja, w której uczestniczyły polskie drużyny. Aktualnie stołeczna domena to niemal 200 drużyn zrzeszających ponad 1400 graczy!
Nasza domena jest zaś projektem skierowanym na popularyzację tego rodzaju gier w całym kraju!
Wstępniak
Odpowiedzi na wszystko co warto wiedzieć nim zacznie się zadawać pytania :)
Jeśli na jakimkolwiek etapie drużyna nie radzi sobie z zadaniem, może korzystać z podpowiedzi, a silnik gry sam rejestruję godzinę przekazania każdego poziomu i an tej podstawie wysyła do zespołu podpowiedzi, z których każda coraz mocniej naprowadza na rozwiązanie. Fakt, że musicie korzystać z podpowiedzi oznacza jednak, że gdy inni mkną na właściwą lokację, Wy czekacie nadal tracąc cenne minuty... 
